Με ρώτησες κάποτε τι υπάρχει μεταξύ τού τώρα και του πριν
Και από τότε το σκέφτομαι
Είναι, νομίζω, η στιγμή που περνάει
Αυτή η στιγμή που συμπυκνώνει το ανεκπλήρωτο
Το απειροελάχιστο κομμάτι του χρόνου που ενέχει όλες τις επιθυμίες
Η λέξη που δεν είπαμε
Το βλέμμα που δεν πήραμε
Το φιλί που δε δώσαμε
Το χάδι που δε νιώσαμε
και ταυτόχρονα όλα τα ταξείδια εκείνα που κάναμε στο ανοιγόκλειμμα των βλεφάρων μας
Το άπειρο που κινείται ασυμπτωτικά προς το μηδέν.
25/11/11 15:25:08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου