Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Το κόκκινο πουκάμισο

Κύλησα πάνω σου χτες βράδυ σαν βροχή
Κι έβαψα κόκκινο το γκρίζο σου πουκάμισο
Χείλια γλυκά μου θα σε μάθω εγώ να ζεις
Σαν ακροβάτης σε σκοινί πάνω απ’ την άβυσσο
Κύλησα πάνω σου χτες βράδυ σαν βροχή
Σαν όστρια σκόρπισα όλα τα καθώς πρέπει σου
Κι άναψα πυρκαγιά στην κρύα σου ζωή
Κι έκαψα ως το κόκκαλο τα πρέπει σου

Εμείς οι δυο θα ταξιδέψουμε
ό,τι κι αν πρέπει να ξεχάσουμε
ό,τι κι αν χρειαστεί να χάσουμε
ήταν η ώρα, ήταν η μέρα, ήταν η μοίρα
ήταν το φως μες στο σκοτάδι
ήταν το γκρίζο σου που έβαψα
κόκκινο της φωτιάς χτες βράδυ

Κύλησα πάνω σου χτες βράδυ σαν βροχή
Κι ήσουν γελαστός κι ωραίος σαν αρχάγγελος
Το κόκκινο πουκάμισό σου έγινε αστραπή
Της ομορφιάς που εμείς θα ζήσουμε προάγγελος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου