Τον ίδιο το Θεό

Πάνω σου η γη ξυπνάει
ήλιος μπαίνει από παντού
κάθομαι και σε κοιτάζω
μη με φοβάσαι
Είσαι ακόμα από τον ύπνο
τ΄όνειρο έχει εξατμιστεί
Μάρτιο θυμίζεις, πώς να σε προβλέψω
Ένα απ΄όλα τα βιβλία
που έχω μέσα μου βαθιά
του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν
Τίποτα δεν έχει μείνει
κι όμως όλα είν' εδώ
άφησέ με να αγγίξω τα μαλλιά σου

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου

Άφωνη η ζωή ρωτάει
τόση ομορφιά από πού
βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει
μόνο η αγάπη ξέρει, τώρα έμαθα κι εγώ
πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά σου

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου

Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως
τίποτα άλλο που να με σκοτώνει γλυκά...

Only through you

It's only through you
that I'm learning the world
It's only through you
that I can forgive

Well you've needed my protection
and I've been but a selfish pig
Then I learned what forgiveness means
to love is to forgive

It's only through you
that I'm knowing myself
It's only through you
that I can survive

Well it must have been some strange force
that brought you into my life
and it's got me hooked on you
I hope it never sets me free

Thank you for being there
and thank you for being you
May your little daughter do
what friends didn't do for you

I'll hold your tender
and you'll let me sing to you
Call out my name and you know
I'll be there for you

It's only through you
that I love things to come
It's only through you
that I'm staying awake

Well yoga is full of mystery
and life's full of temptations
Well I wouldn't have any plans
if it weren't for you...

Αργά το βράδυ

Αργά το βράδυ, παίζει το ράδιο
δεν έχω τρόπο να κοιμηθώ
είναι η ώρα που η ζωή μου
γίνεται τόξο μεταλλικό.

Ακούω τραγούδια, ψεύτικες λέξεις
με κυνηγάνε ξένες φωνές
αργά το βράδυ, έλα να παίξεις
στου σεντονιού μου τις μαύρες σκιές.

Αργά το βράδυ, πάντα μου λείπεις
παίζει το ράδιο για συντροφιά
κι ό,τι μας δένει, χαρές και λύπες
το νανουρίζω στα σκοτεινά...

Έρωτα

Έρωτά μου μην ακούς τι λέω
ύμνους, απειλές και παρακάλια,
γέλα - αν το θέλεις - όσο κλαίω
πίνε εσύ κι ας γίνω εγώ πιο χάλια.

Μείνε έρωτα σκληρός σαν το ατσάλι
μη σκεφτείς ποτέ ελεημοσύνη,
σα να 'σαι θάνατος π' ανοίγει την αγκάλη
πάλι θα σου χρωστώ ευγνωμοσύνη.

Χρέωσέ με, προχώρα τη δουλειά σου
ξέρω τώρα πια αυτό που είσαι,
είμαι μια δικιά σου, χάρισμά σου
φύγε αν θες ψυχή μου, κάβους λύσε.

Μείνε έρωτα σκληρός σαν το ατσάλι
μη σκεφτείς ποτέ ελεημοσύνη,
σα να 'σαι θάνατος π' ανοίγει την αγκάλη
πάλι θα σου χρωστώ ευγνωμοσύνη!

Μη σε νοιάζει

Μ' αρέσει αυτό το χρώμα που 'χει πάρει
κι η θάλασσα κι ο κόσμος κι ό,τι ζω.
Μ' αγάπαγες προ ολίγου στο φανάρι
κι ενώ κοιτάζω αλλού το ξαναζώ.

Παράξενα που αρχίζει να με νοιάζει
το σήμερα και τ' αύριο και το χτες.
Μου φτάνει αυτή η στιγμή που μ' ανεβάζει
κι εσύ που μες στα δύσκολα με θες.

Μη σε νοιάζει, μη σε νοιάζει
και με ζέστη και με κρύο
μη σε νοιάζει, τι σε νοιάζει
με το πρώτο μας ρεπό.
Η αγάπη μάς φωνάζει
κι αγοράσαμε λαχείο.
Πάτα γκάζι, τέρμα γκάζι
μ' αγαπάς και σ' αγαπώ.

Γελάσαμε το βράδυ στην ταινία
και νιώσαμε πως είμαστε καλά.
Την ώρα που βαριέται η κοινωνία
για κόμματα και νόμους να μιλά.

Με κοίταξες και σ' έπιασα απ' το χέρι
πού βρήκαμε περίπτερο ανοιχτό.
Εγώ μ' αυτό το βήμα που σε ξέρει
κι εσύ με το σακάκι σου ριχτό...

Πεταλούδα

Πάνω στις λάμπες των ματιών σου
Σαν πεταλούδα θα καώ
Χαμήλωσε για να μπορώ
Να έρχομαι στον πυρετό σου
Μ' ένα φιλί να σ' τον ρουφώ
Να σβήνεις μια, ν' ανάβω δυο

Μέσα στους δρόμους των χεριών σου
Σα μολυβάκι να γυρνώ
Άσ' τα ανοιχτά για να μπορώ
Να γράφω μες στο ριζικό σου
Κάθε στιγμή πως σ' αγαπώ
Κι αν γράφει μια, να γράφω δυο

Μέσα στους δρόμους των ματιών σου

Πάνω στην κόψη των χειλιών σου
Σα μια λεξούλα να κοπώ
Στο στήθος σου να γκρεμιστώ
Να ξαγρυπνάω στο σφυγμό σου
Να 'μαι καρδούλα σου κι εγώ
Κι αν έχω μια, να έχεις δυο

Μέσα στους δρόμους των ματιών σου...

Εσένα μόνο

Κανέναν άλλον
Δεν έχω στο μυαλό μου
Κανέναν άλλον
Δεν έχω πιο δικό μου

Κανέναν άλλον
Κοντά μου δεν αντέχω
Είναι μεγάλο
Το πρόβλημα που έχω

Κανέναν άλλον
Δεν πλησιάζω τόσο
Τα όνειρά μου
Στα χέρια να του δώσω

Κανέναν άλλον
Δεν έχω στην καρδιά μου
Αυτά που λένε
Να σου τα πουν μπροστά μου

Εσένα μόνο
Στην αγκαλιά μου βάζω
Χαρά και πόνο
Μαζί σου τα μοιράζω

Εσένα μόνο
Να μ' ακουμπάς αφήνω
Σε εσένα μόνο
Ψυχή και σώμα δίνω

Κανέναν άλλον
Δεν έχω συναντήσει
Της μοναξιάς μου
Τα μάγια να τα λύσει

Κανέναν άλλον
Δεν έχω νιώσει έτσι
Κομμάτι έχεις
Από την κάθε σκέψη

Κανέναν άλλον
Δεν έχω βρει ακόμα
Να μου αλλάζει
Στον ουρανό το χρώμα

Κανέναν άλλον
Δεν έβαλα μπροστά σου
Να μην φοβάται
Μαζί μου η καρδιά σου

Εσένα μόνο
Στην αγκαλιά μου βάζω
Χαρά και πόνο
Μαζί σου τα μοιράζω

Εσένα μόνο
Να μ' ακουμπάς αφήνω
Σε εσένα μόνο
Ψυχή και σώμα δίνω

Σε εσένα μόνο
Ψυχή και σώμα δίνω

Μου 'ταξες ταξίδι να με πας

Να 'ξερα των άστρων το σκοπό
να σ' τον λέω, να σε νανουρίζω.
Να 'μουνα θεός να σου το πω:
"Πάρ' τον Γαλαξία, σ' τον χαρίζω".
Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.

Μου 'ταξες ταξίδι να με πας
όσο μακρυά ο κόσμος φτάνει.
Πού αλλού, καρδιά μου, να με πας;
Πήγα στον παράδεισο και φτάνει.
Πόσο μ' αγαπάς, πόσο μ' αγαπάς.

Μάλαμα στα τζάμια το νερό
κι ούτε μια σταγόνα δεν ορίζω.
Όλο μου το βιος, ό,τι φορώ
η ψυχούλα μου και σ' τη χαρίζω.
Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ...